❤❤❤سه دختر من❤❤❤

نمیدونم چرا زیاد جور نمیشه که بنویسم.از بس سرم شلوغه.خوب سه تا بچه خیلی از آدم وقت میگیره.مخصوصا که من میخوام به همه کارها هم برسم و بافتنی و اینترنت و مخصوصا مامی سایت و کاردستی دختر وسطی و درس دختر بزرگه و شیطنتای دختر کوچیکه رو هم کنارش داشته باشم.فکر میکنم به من سختی کار تعلق بگیره!این هفته ای که گذشت از صبح ساعت 6 که برای بیدار کردن بچه ها بیدارشدم دیگه نخوابیدم.خوب خیلی به کارام رسیدم.نتیجه اینکه هر روز تونستم خونه رو گردگیری و جارو کنم که همین باعث آرامشم میشه.تمیزی خونه رو میگم.و دیگه اینکه شلوارک پیشبندی دختر کوچیکه تموم شد و یه دامن شلوارک هم براش بافتم.که امشب باید بشینم و کارای تزیینیش رو تموم کنم .برای دختر وسطی هم کاموای شیری...

بیست و یک سال و نه ماهه بودم که از وجود تو با خبر شدم. شوکه بودم؟ نمیدانم! خوشحال بودم؟ نمیدانم! غمگین؟ باز هم نمیدانم! فقط میدانم فصل جدیدی از زندگیم را پیش رو داشتم که هیچ ذهنیتی و تجربه ای از آن نداشتم. حتی آن زمان که برای اولین بار در وجودم لرزیدی هم ،نمیدانستم درست درکَت کرده ام یا نه؟ ولی تو بودی و این غیر قابل انکار بود. در دنیایی دیگر سیر می کردم. این را وقتی بارداریهای بعدی را تجربه کردم دریافتم. نه غصه ی کمبود وزنت را داشتم و نه دیر و زود به دنیا آمدنت را. انگار قانون نانوشته ای به من گفته بود کودکت سلامت به دستت می رسد. اغراق نمی کنم. توکل ...

  دو شب قبل به دختر دومی پیشنهاد دادم که بعد از اینکه من دیکته گفتم و او نوشت ، او به من دیکته بگوید. و با این کار ، با یک تیر سه نشان بزنم. اول اینکه برای دختر دومی تمرینی باشد برای خواندن جملات " روان خوانی " ، ضمن خواندنشان برای من. دوم اینکه دختر دومی در نقطه ها و دندانه های نوشته ی من دقت کند و همین موجب شود در دیکته خودش ، حواسش به نقطه ها و دندانه ها باشد.(گاهی دختر دومی در این موارد بی دقتی می کند.) و سوم اینکه تفریحی باشد برایمان و از حالت خشک و قراردادیِ من مدام می گویم و تو مدام باید بنویسی خارج شویم.   خلاصه دختر دومی دیکته اش را نوشت:       و ...